Mindervaliden in een tiny house

Tiny Houses op de begane grond zijn vaak voldoende voor de tweede helft van het leven: De kinderen zijn uitgevlogen en een kleine tuin voldoet al aan alle wensen. In deze situatie hebben we echter vaak behoefte aan een goede indeling en geschikt meubilair voor gehandicapten. Hoe kan toegankelijkheid worden bereikt in beperkte ruimtes en vooral in de badkamer van een Tiny House?
 
Eerst en vooral: het begint met de drempelvrije passages. Dit geldt vooral voor de overgangen tussen de verschillende vloeroppervlakken, maar ook voor de voordeur en de terrasdeur. Een tot twee treden zijn zeer populair, vooral voor de voordeur. Een kleine hellingbaan naar de deur of een vlak voorplein voor de deur kan dit tegengaan. Als het voorplein niet beschermd is, moet het regenwater worden afgevoerd, zodat het bij hevige regenval niet in het huis terechtkomt.
 
In het geval van de badkamer verschijnen de drempelloze doorgangen meerdere keren: eerst de toegang tot de badkamer, maar ook de drempelvrije doorgang naar de douche. Hier zijn er vlakke douchebakken die het gemakkelijk maken om een rollator of rolstoel in te schuiven.
 
Schuifdeuren besparen ruimte. Met name in Tiny Houses kunnen ze een enorm effect hebben door kamers zeer gemakkelijk in te delen en te herenigen. Ruimte-hoge elementen zijn aan te bevelen omdat ze de doorstroming en de plattegrond van de kamers, d.w.z. de esthetiek en de architectuur, verbeteren.
 
In kleine badkamers kan de open schuifdeur in de muur verdwijnen. Hierdoor ontstaat er meer ruimte voor de badkamer en is het ook voor een mindervalide met een rolstoel gemakkelijk om de deur te openen.

Met een rolstoel in een Tiny House

Mensen in een rolstoel hebben in het beste geval een andere wasbakhoogte nodig, omdat ze tijdens het gebruik zitten en niet staan. De wastafel moet dienovereenkomstig worden uitgerust. Idealiter is de hoogte afhankelijk van de grootte van de gebruiker. Als er meerdere personen in hetzelfde huishouden zijn, kan de toegang daartoe op zijn minst worden gewaarborgd door een “onderrijdbare wastafel”. Dit speciale type wastafel is zo ontworpen dat een rolstoelgebruiker naar de wastafel kan rijden zonder zijn benen te stoten. Volgens de DIN-norm is de kniekamer gespecificeerd als 67 cm. Om een ongestoord gebruik mogelijk te maken, mag er geen hevel onder de wastafel uitsteken.
 
Een rolstoel heeft een vrije ruimte nodig van 120 cm x 120 cm voor de wastafel. Deze grootte van de badkamer moet altijd gegarandeerd zijn. Een kantelbare spiegel boven de spoelbak zorgt voor flexibiliteit. Alle personen kunnen de spiegel zo instellen dat ze een optimaal “achterbeeld” hebben.
 
Om een maximale mobiliteit in kleine badkamers te bereiken, kan door middel van een soort klapbare douche meer ruimte in de douchecabines worden gecreëerd. Veel vouwdouches zijn gemaakt van veiligheidsglas. Een andere mogelijkheid is het eenvoudige douchegordijn. Opvouwbare glazen douches zijn verkrijgbaar in verschillende uitvoeringen. Bij het uitklappen kan een U-vorm, een hoekvorm of een rechte lijn worden gegenereerd. Bij sommige klapdouches kunnen alleen de deurelementen worden opgevouwen.
 
Voor de opklapbare doucheconstructie is een douchecabine op gelijk niveau nodig, zodat de gehandicapte persoon met een rollator of rolstoel de douche kan betreden. Gewoonlijk wordt gekozen voor een antisliptegelbekleding om de gehele badkamervloer te bedekken.
 
De grootte van de douche tijdens het gebruik moet minstens 120 x 120 cm bedragen. Voor rolstoelgebruikers is een ruimte van 150 cm x 150 cm nodig, dus het is niet meer dan logisch dat de douche voor kleine badkamers zo wordt ontworpen dat deze ook als doorgangszone of voor de ruimte voor de wastafel kan dienen.
 
In de douchecabine, zoals in het toilet, zijn handgrepen een belangrijke steun voor gehandicapten. Ze dienen om vast te houden, op te komen en het evenwicht te bewaren.